Hallo allemaal,

Het is al weer een tijdje geleden, maar nu eindelijk weer een update vanaf het zuidelijk halfrond. Ik heb in de afgelopen drie weken aardig wat mee gemaakt, dus ik zal me beperken tot de leukste en interessantste zaken.

Allereerste ben ik een weekendje weg geweest naar een klein strand resort hier vlak in de buurt. Na ongeveer twee uur rijden over een weg met meer gaten dan echt wegdek, kwam ik aan bij het punt waar ik met een klein bootje het water kon oversteken. Aan de overkant lag dan Rio Savanne, een klein resort met hele simpele hutjes, een restaurantje en gelukkig ook plaatsen om een tentje op te zetten. En dat allemaal onder het bladerdak van talloze palmbomen. Het was er werkelijk prachtig, en de sfeer was echt heel relaxed. Gelijk even m'n tentje opgezet en op naar het strand! En echt waar, het strand was fantastisch! Weliswaar geen azuur blauwe zee, maar prachtig mooi wit zand, flinke golven en bijna uitgestorven. In de aanwezigheid van de vele krabben waarmee ik het strand deelde en een zee arend paar, heb ik heerlijk een paar uur gezwommen in de brandschone zee. Daarnaast lekker een beetje gewandeld langs het strand, een klein vissersdorpje bezocht waar de lokale vissers de golven trotseerden in uitgeholde boomstammen en een praatje gemaakt met de paar mensen die ook op het strand waren. Een stel uit Zimbabwe nodigde me uit om die avond bij hen te komen eten. Ze hadden T-bone steaks meegenomen uit Zimbabwe, dus daar zei ik geen nee zeggen. Die avond schoof ik aan bij mijn nieuwe vrienden en onder het genot van een biertje (of twee, of drie) en een lokaal gebrouwen alcoholisch drankje (gemaakt van suikerriet) at ik dit stuk vlees met veel plezier op. Daarna nog tot in de late uurtjes zitten praten over van alles en nog wat, waarna ik mijn tentje opzocht en heerlijk heb geslapen.

De volgende dag moest ik redelijk vroeg uit de veren, want ik wilde nog even van het strand genieten, maar mijn Chappa (lokaal openbaar vervoer) zou al rond 11 uur vertrekken. Toen ik om 11 in mijn Chappa stapte (samen met nog een stuk of 50 anderen), bleek dat deze nog niet gereed was. Op de rit naar Rio Savanne was de truck een aantal onderdelen verloren, dus die moesten eerste gemaakt worden. Enfin, om 1 uur vertrokken we dan en dat was me het ritje wel. Ik had gelukkig een plek voorin kunnen regelen, maar de twee plaatsen daar werden gedeeld door 4 personen, plus de bagage van 4 personen. Dat, samen met het feit dat de truck consequent overhelde naar een kant, maakte dat ik 35 km verder en drie uur later enigszins gebroken aankwam in Beira. Maar het was wel weer een leuk avontuur.

Verder is mijn onderzoek nu echt van start gegaan. Na enige vertraging met kapotte motor, verdwenen boottrailer en een aantal andere zaken, kon ik vorige week woensdag dan toch eindelijk het water op. De motor deed het gelukkig erg goed, dus op volle snelheid (zo'n 30 km/uur) gingen we de rivier af. Het probleem in deze rivier is echter dat er enorm veel zandbanken zijn, en het zicht in het water is vrij beperkt (minder dan 1 cm). Zo kwam het dus dat we meerdere keren met de staart van de motor de bodem raakte en we een stuk moesten peddelen. Maar gelukkig maakte het dit keer allemaal niet uit, alles ging goed. De metingen gingen volgens plan en de eerste resultaten waren een feit. Toen we eenmaal meer bovenstrooms aankwamen, kwamen we wel nog een keer echt vast te zitten, en hebben we de boot voort moeten trekken door zeer ondiep water. Normaal niet heel erg, maar in de wetenschap dat er krokodillen leven in die rivier, zit je toch echt liever in de boot.

Eenmaal over de zandbank heen konden we het laatste deel van de tocht lekker doorvaren. Daar kwamen we echter wel nog een waterslang van zeker 2 meter tegen, die vlak voor onze boot langs schoot om veilig in het riet te schuilen. Erg gaaf om te zien! Minder gaaf als je vervolgens 200 meter verder datzelfde riet invaart omdat de motor tegen een boomstam is aangeslagen en is uitgevallen. Maar goed, geen slangen daar, dus we konden voldaan terug naar huis, voorbereiden op de volgende dag, vrijdag.

Vrijdag ging vrijwel net zo voortvarend, en alles werkte nog steeds goed. Wel werden we overvallen door de kracht van het opkomende getij in de rivier. Omdat we de hele tijd met de golf mee waren gevaren, hadden we niet doorgehad met hoeveel kracht het water achter ons de rivier werd opgestuwd. Toen we echter moesten omkeren om terug te varen naar onze auto, kwamen we daar al vrij snel achter. Toen we een vrij krappe bocht in de rivier namen, kwamen we om de hoek in zeer snel stromend water terecht. Zo snel, dat de boot in eerste instantie alleen maar achteruit ging. Pas toen we vol gas gingen, konden we een (uiteindelijk) snelheid van zo'n 15 km/uur halen, wat (even snel uitgerekend) neerkomt op 15 km/uur tegenstroom. Dat klinkt niet snel, maar geloof me, dat water ging echt te keer. Langzaam maar zeker ploeterde ons bootje zich tegen de stroom in, waarbij ook met enige regelmaat water over de boeg kwam en we dus uiteindelijk zeiknat aankwamen bij onze auto. We hadden het gered! Ik moet eerlijk bekennen dat het wel spannend was om in een halfzacht rubber bootje waarvan de motor net gerepareerd was ( in Mozambique) samen met twee mannen te zitten die a) niet kunnen zwemmen, en b) eigenlijk ook geen verstand hebben van boten of water, op een rivier die enorm te keer gaat. Maar wederom is alles goed gegaan, behalve dat ik in de strijd een diver (meet apparaat) ben verloren. Ik hoop stiekem nog dat de vissersmannen hem gaan vinden, maar ik vrees het ergste.

Nou dat was het wel weer even voor nu, ik heb nu in ieder geval genoeg data om voorlopig weer even aan de slag te kunnen gaan. Ik zal jullie (uiteraard) op de hoogte houden van de andere avonturen die vast nog gaan komen!

Mark