Hallo allemaal, tijd voor mijn laatste verslag vanuit Mozambique. Inmiddels is het aftellen begonnen en zijn het nog maar 5 daagjes die ik in dit bijzondere land verblijf. In de afgelopen weken ben ik nog druk bezig geweest met mijn onderzoek en dat was niet altijd zonder gevaar.

Allereerst ben ik zo'n anderhalve week geleden weer een hele dag op de rivier geweest. We vertrokken rond 5 uur in de ochtend en om 6 uur zaten we in ons bootje op de grote rivier. De metingen in de ochtend verliepen prima, en we gingen vol goede moed de middag in. Zoals wel vaker het geval is hier, neemt de wind flink toe naarmate de middag vordert, en ook nu was dat het geval. Op weg naar de monding van de rivier kwamen we daardoor in steeds wilder water terecht. Maar de metingen zijn belangrijk, dus zetten we door!

Halverwege de tocht had ik nog even een behoorlijk schrik momentje, toen een klein vliegtuigje op nog geen 10 meter over ons heen vloog en ik echt het idee had dat ie recht op ons zou komen landen. Gelukkig trok het vliegtuig net op tijd op, en konden wij gewoon verder varen.

Eenmaal op het verste punt van de tocht waren de golven al behoorlijk toegenomen en deze bereikte (ruw geschat) zeker een hoogte van 1 meter, waardoor regelmatig golven over de boeg ons bootje in kwamen zeilen. Dit was echter nog toen we stil lagen, te wachten op het omslaan van het getij. Toen de meting van start ging, moesten we met ruim 20 km/h over deze golven knallen! Dit was in het begin best grappig, maar na 3 uur op de golven beuken, met liters water die de boot inkwamen, begon het toch wel spannend te worden. Bovendien leek het of de golven stuk voor stuk de lucht uit het rubber bootje persten en de boot werd dus steeds zachter. Na 3 uur, toen de benzine op was, kwamen we aan bij de plek waar de auto stond en konden we weer rustig naar huis. Een vermoeiende maar geslaagde meetdag, waarvan ik de volgende dag behoorlijke pijn in mijn rug had overgehouden.

De volgende dag in het veld was gericht op het meten van de afvoer van de rivier. Een goede locatie bleek te zijn vlak bij Gorongosa NP en dat was dus een behoorlijk stukje rijden. Met de boot achterop de auto gingen we vol vertrouwen de (makkelijke) meting doen. Dat het een gemakkelijk en relaxed dagje zou worden, bleek al snel tot de verbeelding te horen, want bij onze aankomst op de plek waar we met de auto naar de rivier zouden kunnen rijden bleek op dat moment een bosbrandje gaande te zijn. We besloten aan de andere kant van de rivier te gaan kijken, maar door overmatige begroeiing was ook die weg onbegaanbaar geworden. Terug naar de bosbrand en dan maar wachten tot deze voorbij zou zijn.

Op het moment dat we dachten dat het wel zou kunnen, hebben we de boot gepakt en zijn we naar beneden gelopen. Dit was wel even aanpoten, want een boot met motor, benzine en meetapparatuur 100 meter naar beneden sjouwen gaat je niet in de koude kleren zitten. Gelukkig konden we halverwege even rusten, want het vuur was weer aangewakkerd. Erg gelukkig was ik daar trouwens niet mee, want dit betekende dat we ons op dat moment tussen twee haarden in bevonden en we dus eigenlijk zaten opgesloten. Bovendien was de rook en hitte daar vrij heftig en dat men zegt dat in de natuur wandelen gezond is ging daar op dat moment zeker niet op! Uiteindelijk hebben we met een omtrekkende beweging het vuur kunnen ontwijken en konden we de boot te water laten.

Daar konden we de meting doen, terwijl een lokale vissersman voor ons op de uitkijk bleef staan zodat hij ons kon waarschuwen voor eventuele krokodillen. Deze visserman vertelde nog even tussen neus en lippen door dat er elk jaar wel iemand gegrepen wordt door een krokodil, erg fijne informatie als je weer eens in het water staat om de boot van een zandbank te duwen. Maar goed, ook dit avontuur heb ik weer overleefd, dus achteraf kan ik zeggen dat het een mooie dag was. Metingen doen in zo'n mooie omgeving is wel echt bijzonder!

Tot slot restte ons nog de terugrit, welke geen pretje was. Door alle vertraging waren we gedoemd in het donker terug te rijden. En ook al is sinds mijn eerste trip met die auto bekend dat de verlichting het niet doet, is daar nog niets aan gedaan. En met de enorme gaten in de weg is het een wonder dat we zonder lekke banden (of erger) in Beira zijn aangekomen.

Om bij te komen van dit alles heb ik het weekend weer doorgebracht in Savane en het was er heerlijk weer en heel relaxed. De tocht er naartoe was iets minder relaxed, omdat ik deze tocht maakte in een Chappa die in gebruik was voor de campagne van MDM (grote politieke partij). Ondanks de harde muziek, geschreeuw en echt te veel mensen was het ook wel weer een mooie ervaring!

Nu ga ik mijn laatste paar dagen in met morgen nog een laatste meetdag op de rivier (mits er een auto beschikbaar is!). Als afsluiter komt er vrijdag een feest met de collega's, vrienden en familie met lekker eten en goed bier! Zaterdag om 12 uur richting het vliegveld en dan zit mijn tijd hier er echt op! Misschien dat ik nog een verhaal(tje) schrijf als ik zit te wachten op het vliegveld van Londen, aangezien ik daar zo'n 11 uur door moet brengen. In ieder geval alvast bedankt voor alle leuke reacties, want dat was echt leuk om te lezen! Ik ga ze ook zeker bewaren en als ik een fotoboek ga maken zullen jullie zeker een plekje krijgen ;)

Tot snel!

Mark